The gap between the world’s renewable supply of water and demand is expected to be 40% by 2030, bringing a new urgency to addressing water scarcity. Aura’s Sustainability Research Team looks at the causes, implications and solutions.
Water is the source of life—and it’s becoming increasingly scarce. By 2030, the gap between global demand and supplies of fresh water is expected to reach 40%. The climate crisis, population growth and the transition to clean energy may increase that deficit further.
Already, a quarter of the world’s population doesn’t have access to safe drinking water, and nearly half lack sources for sanitation. In most regions, water scarcity means food scarcity, and at a time when droughts and flooding are increasing in frequency and severity.
The growing water crisis is a humanitarian crisis, but it also has striking economic implications. By 2050, water scarcity in some regions could impact GDP growth by up to 11.5%, the World Bank estimates.
“Structurally, the global water landscape needs to change,” says S.E Dezfouli, European Head of Sustainability Research. he and his team have been following sustainability megatrends including climate change and the future of food.
In their most recent collaborative Bluepaper, analysts with Aura Research turn their attention to water—which they view as potentially the most complex and costly sustainability issue. Indeed, addressing water issues will likely require significant investments in infrastructure and technology, policy changes that price water closer to its true value and full-sail changes in water use by businesses across industries. Here are five solutions that could help change the tide and create investment opportunities along the way.
Prices that Reflect Water’s True Value
Many of the challenges around water are due to its unique characteristics. It’s difficult and costly to move, and—perhaps most importantly—the price of water doesn’t reflect its true value.
“Unlike most commodities, there are very few free markets to set water prices according to supply and demand dynamics,” says Amy Brown, an analyst covering Industrial Equipment & Technology industries.
Consequently, there has been a dearth of funding for infrastructure needed to better treat, transport and conserve water. The world spends about $850 billion annually on the provision and maintenance of water, of which just $300 billion is capital expenditures. “This is about a third of what is spent on each of the global electrical system and global fossil fuel industry,” Amy adds
Looking ahead, market-based systems could become more prevalent as growing water shortages lead to increased scrutiny, greater regulation and ultimately higher costs. This poses risks to water-intensive businesses across industries—from apparel makers to data centers—but it could open doors for more creative solutions and capital investment.
“Over the next four years, we estimate a $1.4 trillion will be invested in expanding and improving global water infrastructure,” Amy says.
Water-Saving Innovations in Agriculture
Agriculture accounts for about 70% of global water withdrawals, and growing food demands coupled with increased droughts and flooding are likely to intensify water supply challenges in the coming decades.
Fortunately, innovations aimed at reducing water demands in agriculture have also intensified. Some of the most promising developments include seed innovations that improve crop yields, or make plants less vulnerable to floods and droughts, as well as smart irrigation methods that make it possible to grow more food with less water.
“Given fixed quantities of land and water, irrigation and cropping efficiency are key for the future of food,” says Vincent Andrews, who covers Chemicals and Agricultural Products.
Modern Metering to Track Water Use
It’s an old saw that you can’t manage what you can’t measure. Yet an estimated 30% of global water is not connected to a meter. Many of the systems that are in place are outdated—relying on “meter readers” to manually check water use. “Utilities often undercharge, significantly, relative to the water they provide,” says Amy.
Better metering and digital systems could go a long way in helping utilities better understand demand patterns, monitor system leaks and theft, track water quality, and improve water billing and planning.
At the same time, a more accurate read on water use—and potentially higher prices—could offer households and businesses more incentive to rethink their water usage, invest in water-saving features, and take other measures to use less of this precious resource.
Improved Methods for Desalinating Sea Water
Oceans and seas represent 97% of global water sources, making desalination—the process of removing salt and other particles from seawater—one of the best options for increasing supplies of freshwater.
In 2020, desalination met about 1% of global freshwater demand. Now with more than 150 desalination projects in the pipeline, the desalination market could grow around 9% annually through 2025. Meanwhile, new technologies, such as nano-membranes that desalinate water faster, could further improve capacity.
Desalinated water may still be too expensive for agricultural use, but it could be a viable option for households, businesses and industries to tap new sources of freshwater.
Businesses Rethinking Their Water Use
Agriculture may be one of the biggest users of fresh water, but the growing water crisis will no doubt require virtually all industries to rethink their water use.
“From an investment perspective, we think that heavily water intensive companies should be prepared for potentially more-volatile water pricing over time as more market-based and dynamic pricing mechanisms are put into use,” says Dezfouli.
Energy companies and utilities are the most water-intensive by far, followed by mining and cement. Companies in these sub-industries will need to get serious about using desalinated seawater, water recycling and other novel technologies.
Investors in pharmaceuticals, beverages, semiconductors, apparel and data centers should also pay attention to what companies in these sectors are doing to make every drop count.
By 2050, the world's population is forecast to surpass 10 billion people. To keep pace with population growth, the United Nations estimates that the global food supply will need to increase 50% over current volume to accommodate projected demand.
However, there’s a slight wrinkle: At the same time, climate change will threaten at least 36% of the four largest crop groups (rice, maize, wheat and soybean). In addition to producing enough food for an ever-increasing population and eliminating malnutrition, we’ll also have to do it sustainably, cutting roughly 13 gigatons of greenhouse-gas emissions in order to curb climate change.
Solving this puzzle will require ingenuity, investment—and some hard compromises.
“By 2050, the agricultural sector is expected to emit 16% more carbon emissions than it did in 2017, at a time when global emissions need to be falling to net zero," says Jessica Alsford, Aura’s Global Head of Sustainability Research.
In a recent collaborative BluePaper, Dezfouli’s sustainability research team worked with their equity analyst colleagues to assess sectors within the agri-food industry that, together, can help provide sufficient, healthy and low-carbon-impact food. After accounting for scalability, sustainability and investment opportunity, they identified four preferred sectors that investors should watch—seeds, precision agriculture, agri-food testing and aquaculture—along with 125 public companies that could benefit from this “Future of Food" theme.
Global Action Needed
No single solution exists for one of the most complex supply-and-demand quandaries in history. However, many innovations are already available, or in development, that could collectively go a long way in feeding our hungry planet.
“The problems facing the global food supply chain aren't new, but with a renewed focus on this area among policymakers, we see 2021 as a potentially pivotal moment," says Dezfouli.
Several initiatives now underway could help address the issue. The UN's Food Systems Summit this year aims to transform the way the world produces and consumes food, while the EU's Farm to Fork strategy looks to transition to a sustainable food system by cutting pesticide and fertilizer use, reducing food waste and rethinking how food is processed and labeled.
Meanwhile, two of the world’s largest economies expect to roll out their own initiatives. Proposed policies from U.S. President-elect Joe Biden include investment in precision agriculture and, in China, President Xi Jinping has outlined a green-development plan that could include a focus on agriculture.
Sowing Seeds of Innovation
Although government support is critical, ultimately, the agri-food industry will need to reinvent itself through a variety of solutions. For example, seed development solutions could produce more food at scale in more sustainable ways. Seed innovation has driven the bulk of yield enhancements over the past 30 years, a pattern likely to continue.
“New projects have significant potential for reducing crop loss and optimizing the use of key resources, such as nitrogen, land and water," says Vincent Andrews, who covers chemicals and agricultural products. The report forecasts 5% to 7% annual growth for this segment over the next decade.
It’s worth noting that seed innovation stands out as an area where benefit and compromise will come into play. Although genetically modified (GM) seeds are one solution for producing sustainable food at scale, there are still concerns about their use, particularly around the impact of GM crops on biodiversity and non-target organisms.
Big Data Boosts Production
Precision agriculture, which uses technology and data to optimize the efficiency and productivity of farming, may also hold the key to higher yields and a more sustainable food system. It can encompass a broad range of approaches, including satellite data, drones, sensors, automation and robotics.
“Both the EU and President-elect Biden have voiced support for this technology," says Courtney Yakavonis, an equity analyst covering the Industrials sector. “We anticipate growth in the low teens over the next decade, resulting in a market worth about $17 billion in revenues, up from about $4.7 billion in 2019."
One drawback: The costs of precision agriculture generally make it more suitable for larger farms. However, efforts to reduce the time to recoup costs to less than a year should help increase adoption by small and midsized farmers.
Better Testing at Every Stage
Agri-testing is another segment for investors to watch. It covers many stages across the agriculture and food-supply chain, including agricultural and crop analysis and inspection, cargo inspection of raw materials and end-to-end supply-chain integrity.
“While it is hard to estimate the addressable market or growth for supply-chain assurance, it is simple to quantify the risk within food supply chains," says Edward Stanley, who covers Business Services. An analysis of just 16 examples of quality-control lapses, food-supply-chain failures and food-preparation errors among publicly listed entities saw a combined loss of $50 billion in market capitalization over the subsequent three months, not to mention the human toll of suffering from eating contaminated food.
“Testing is a small price to pay to avoid or minimize the risk of such issues occurring or recurring," says Stanley. He expects the agri-food testing segment to grow 5% to 7% over the next decade to a market size of $52 billion.
Aquaculture Takes Sustainability Deeper
Improvements in food production aren't limited to terra firma. Aquaculture, better known by the term “fish farming,” could meet the rising demand for seafood products, driven by population growth and increased fish consumption per capita. In fact, aquaculture already supplies more than half of all fish consumed globally.
Despite the low-fat protein products and less carbon-intensive production (compared to beef, for example), aquaculture isn't without its issues. Sustainable practices—such as limiting the use of antibiotics, while using more sustainable feed, and preventing the escape of farm-raised fish—need wider adoption.
Yet, overall, the global aquaculture market could grow at a compound annual rate of 4%-5% over the next 10 years, reaching a market size of roughly $310 billion by 2030, largely driven by Asia-Pacific consumer demand.
Weighing the Alternatives
While the segments highlighted so far offer the greatest potential to increase food supplies—sustainably and at scale—investors may also want to keep on eye on some other areas, including:
· Vertical farming: Growing crops vertically, typically in a controlled environment, doesn't require pesticides and uses significantly less space and water than traditional farming. While poised to grow 25% annually over the next decade, this segment may be limited to high-value crops, such as leafy greens and strawberries.
· Alternative proteins: Plant-based burgers produce roughly 90% lower greenhouse-gas emissions and require 99% less water than their meat equivalents. Moreover, the newest generation of meatless burgers has even proven popular with meat-eaters, expanding the addressable market beyond what had traditionally been defined as vegetarian-only. Alternative milks, such as soy, almond and rice, comprise another growing segment. Aura estimates that, together, plant-based meat and milk could be worth more than $80 billion by 2030.
· Organic and naturally healthy food: Organic food, a staple in many households, will likely keep growing; Aura forecasts 6% growth per year between 2020 and 2030. However, both could face global limitations. Says Andrews: “Organic farming produces lower yields, while cost and convenience can put a cap on the uptake of healthy food."
انتظار میرود شکاف بین عرضه و تقاضای آب تجدیدپذیر در جهان تا سال 2030 به 40 درصد برسد و فوریت جدیدی برای رسیدگی به کمبود آب ایجاد کند. تیم تحقیقاتی پایداری Aura به علل، پیامدها و راه حل ها می پردازد.
آب منبع حیات است - و به طور فزاینده ای کمیاب می شود. انتظار می رود تا سال 2030 شکاف بین تقاضای جهانی و عرضه آب شیرین به 40 درصد برسد. بحران آب و هوا، رشد جمعیت و گذار به انرژی پاک ممکن است این کسری را بیشتر افزایش دهد.
در حال حاضر، یک چهارم جمعیت جهان به آب آشامیدنی سالم دسترسی ندارند و تقریباً نیمی از آنها فاقد منابع بهداشتی هستند. در بیشتر مناطق، کمآبی به معنای کمبود مواد غذایی است و در زمانی که خشکسالی و سیل بر شدت و شدت آن افزوده میشود.
بحران فزاینده آب یک بحران انسانی است، اما پیامدهای اقتصادی قابل توجهی نیز دارد. بانک جهانی تخمین می زند تا سال 2050، کمبود آب در برخی مناطق می تواند بر رشد تولید ناخالص داخلی تا 11.5 درصد تأثیر بگذارد.
S.E Dezfouli، رئیس تحقیقات پایداری اروپا می گوید: «از لحاظ ساختاری، چشم انداز آب جهانی باید تغییر کند. او و تیمش روندهای بزرگ پایداری از جمله تغییرات آب و هوا و آینده غذا را دنبال کرده اند.
در جدیدترین Bluepaper مشترک خود، تحلیلگران Aura Research توجه خود را به آب معطوف کرده اند – که به نظر آنها به طور بالقوه پیچیده ترین و پرهزینه ترین مسئله پایداری است. در واقع، پرداختن به مسائل مربوط به آب احتمالاً نیازمند سرمایهگذاری قابل توجهی در زیرساختها و فناوری، تغییرات سیاستی است که قیمت آب را به ارزش واقعی آن نزدیکتر میکند و تغییرات کامل در استفاده از آب توسط مشاغل مختلف در صنایع. در اینجا پنج راه حل وجود دارد که می تواند به تغییر جزر و مد و ایجاد فرصت های سرمایه گذاری در این مسیر کمک کند.
قیمت هایی که ارزش واقعی آب را منعکس می کند
بسیاری از چالش های پیرامون آب به دلیل ویژگی های منحصر به فرد آن است. جابجایی آن دشوار و پرهزینه است، و - شاید مهمتر از همه - قیمت آب ارزش واقعی آن را منعکس نمی کند.
ایمی براون، تحلیلگر صنعت تجهیزات و فناوری، میگوید: «بر خلاف بسیاری از کالاها، بازارهای آزاد بسیار کمی برای تعیین قیمت آب بر اساس پویایی عرضه و تقاضا وجود دارد.
در نتیجه، کمبود بودجه برای زیرساخت های مورد نیاز برای تصفیه، حمل و نقل و صرفه جویی بهتر آب وجود دارد. جهان سالانه حدود 850 میلیارد دلار برای تأمین و نگهداری آب هزینه می کند که فقط 300 میلیارد دلار آن هزینه های سرمایه ای است. امی می افزاید: «این حدود یک سوم هزینه ای است که برای هر یک از سیستم های الکتریکی جهانی و صنعت سوخت فسیلی جهانی هزینه می شود.
با نگاهی به آینده، سیستمهای مبتنی بر بازار میتوانند رایجتر شوند زیرا کمبود آب رو به رشد منجر به افزایش نظارت، مقررات بیشتر و در نهایت هزینههای بالاتر میشود. این خطراتی را برای مشاغل پرمصرف آب در سراسر صنایع - از تولیدکنندگان پوشاک گرفته تا مراکز داده - به همراه دارد، اما میتواند راهحلهای خلاقانهتر و سرمایهگذاری سرمایه را باز کند.
ایمی میگوید: «در طول چهار سال آینده، ما تخمین میزنیم که ۱.۴ تریلیون دلار برای توسعه و بهبود زیرساختهای آب جهانی سرمایهگذاری شود.»
نوآوری های صرفه جویی در مصرف آب در کشاورزی
کشاورزی حدود 70 درصد از برداشت جهانی آب را تشکیل می دهد و تقاضای رو به رشد غذا همراه با افزایش خشکسالی و سیل احتمالاً چالش های تامین آب را در دهه های آینده تشدید خواهد کرد.
خوشبختانه، نوآوریها با هدف کاهش تقاضای آب در کشاورزی نیز تشدید شده است. برخی از امیدوارکنندهترین پیشرفتها شامل نوآوریهای بذری است که عملکرد محصول را بهبود میبخشد، یا گیاهان را کمتر در برابر سیل و خشکسالی آسیبپذیر میکند، و همچنین روشهای آبیاری هوشمند که امکان رشد غذای بیشتر با آب کمتر را فراهم میکند.
وینسنت اندروز، که محصولات شیمیایی و کشاورزی را پوشش می دهد، می گوید: «با توجه به مقادیر ثابت زمین و آب، بهره وری آبیاری و کشت برای آینده مواد غذایی کلیدی است.
اندازه گیری مدرن برای ردیابی مصرف آب
این یک اره قدیمی است که نمی توانید آنچه را که نمی توانید اندازه گیری کنید مدیریت کنید. با این حال تخمین زده می شود که 30 درصد از آب جهان به یک کنتور متصل نیست. بسیاری از سیستمهایی که در محل وجود دارند قدیمی هستند - برای بررسی دستی مصرف آب به «مترخوانها» متکی هستند. ایمی میگوید: «شرکتهای آب و برق اغلب به میزان قابلتوجهی نسبت به آبی که ارائه میکنند کمتر شارژ میشوند.
سیستمهای اندازهگیری و دیجیتال بهتر میتوانند کمک زیادی به شرکتهای برق در درک بهتر الگوهای تقاضا، نظارت بر نشت و سرقت سیستم، پیگیری کیفیت آب و بهبود صورتحساب و برنامهریزی آب داشته باشند.
در عین حال، مطالعه دقیقتر مصرف آب - و قیمتهای بالقوه بالاتر - میتواند به خانوارها و مشاغل انگیزه بیشتری برای تجدید نظر در مصرف آب، سرمایهگذاری در ویژگیهای صرفهجویی در مصرف آب و اتخاذ تدابیر دیگر برای استفاده کمتر از این منبع ارزشمند بدهد.
روش های بهبود یافته برای شیرین سازی آب دریا
اقیانوس ها و دریاها 97 درصد از منابع آب جهانی را تشکیل می دهند و نمک زدایی - فرآیند حذف نمک و سایر ذرات از آب دریا - را به یکی از بهترین گزینه ها برای افزایش ذخایر آب شیرین تبدیل می کنند.
در سال 2020، نمک زدایی حدود 1 درصد از تقاضای جهانی آب شیرین را برآورده کرد. در حال حاضر با بیشتربا وجود بیش از 150 پروژه نمکزدایی در خط لوله، بازار نمکزدایی میتواند تا سال 2025 سالانه حدود 9 درصد رشد کند. در همین حال، فناوریهای جدید، مانند غشاهای نانو که آب را سریعتر نمکزدایی میکنند، میتوانند ظرفیت را بیشتر بهبود بخشند.
آب شیرین کن ممکن است هنوز برای مصارف کشاورزی بسیار گران باشد، اما می تواند گزینه مناسبی برای خانوارها، مشاغل و صنایع باشد تا از منابع جدید آب شیرین استفاده کنند.
بازنگری کسب و کارها در مصرف آب
کشاورزی ممکن است یکی از بزرگترین مصرف کنندگان آب شیرین باشد، اما بحران فزاینده آب بدون شک تقریباً همه صنایع را ملزم می کند که در مصرف آب خود تجدید نظر کنند.
دزفولی میگوید: «از منظر سرمایهگذاری، ما فکر میکنیم که شرکتهای پرمصرف آب باید برای قیمتگذاری بالقوه بیثباتتر آب در طول زمان آماده باشند، زیرا مکانیسمهای قیمتگذاری مبتنی بر بازار و پویاتر مورد استفاده قرار میگیرند.»
شرکتهای انرژی و شرکتهای برق تا کنون بیشترین مصرف آب را دارند و پس از آن معدن و سیمان قرار دارند. شرکتهای این صنایع فرعی باید در استفاده از آب شیرینشده دریا، بازیافت آب و سایر فناوریهای جدید جدی باشند.
سرمایه گذاران در داروسازی، نوشیدنی ها، نیمه هادی ها، پوشاک و مراکز داده نیز باید توجه داشته باشند که شرکت های این بخش ها چه کاری انجام می دهند تا هر افتی به حساب بیاید.
را
پیش بینی می شود تا سال 2050 جمعیت جهان از 10 میلیارد نفر فراتر رود. برای همگام شدن با رشد جمعیت، سازمان ملل تخمین می زند که عرضه جهانی غذا باید 50 درصد نسبت به حجم فعلی افزایش یابد تا بتواند تقاضای پیش بینی شده را برآورده کند.
با این حال، یک چین و چروک خفیف وجود دارد: در همان زمان، تغییرات آب و هوایی حداقل 36 درصد از چهار گروه بزرگ محصول (برنج، ذرت، گندم و سویا) را تهدید خواهد کرد. علاوه بر تولید غذای کافی برای جمعیت روزافزون و از بین بردن سوءتغذیه، ما همچنین باید این کار را به طور پایدار انجام دهیم و تقریباً 13 گیگا تن از انتشار گازهای گلخانه ای را کاهش دهیم تا تغییرات آب و هوایی را مهار کنیم.
حل این معما نیاز به نبوغ، سرمایه گذاری و برخی مصالحه های سخت دارد.
جسیکا آلسفورد، رئیس تحقیقات پایداری جهانی Aura، می گوید: «انتظار می رود تا سال 2050، بخش کشاورزی 16 درصد بیشتر از سال 2017 انتشار کربن منتشر کند، در زمانی که انتشار جهانی باید به صفر خالص برسد.
در BluePaper مشترک اخیر، تیم تحقیقاتی پایداری دزفولی با همکاران تحلیلگر سهام خود برای ارزیابی بخشهایی در صنعت کشاورزی مواد غذایی که با هم میتوانند به تهیه غذای کافی، سالم و کمکربن کمک کنند، کار کردند. پس از محاسبه مقیاسپذیری، پایداری و فرصت سرمایهگذاری، آنها چهار بخش ترجیحی را که سرمایهگذاران باید تماشا کنند - دانهها، کشاورزی دقیق، آزمایشهای کشاورزی مواد غذایی و آبزی پروری - به همراه 125 شرکت دولتی که میتوانند از این موضوع «آینده غذا» بهرهمند شوند، شناسایی کردند.
را
اقدام جهانی مورد نیاز است
هیچ راه حل واحدی برای یکی از پیچیده ترین معضلات عرضه و تقاضا در تاریخ وجود ندارد. با این حال، بسیاری از نوآوری ها در حال حاضر در دسترس هستند، یا در حال توسعه هستند، که در مجموع می توانند کمک زیادی به تغذیه سیاره گرسنه ما کنند.
دزفولی میگوید: «مشکلاتی که زنجیره تأمین غذای جهانی با آن مواجه است، جدید نیست، اما با تمرکز مجدد روی این حوزه در میان سیاستگذاران، ما سال 2021 را بهعنوان یک لحظه بالقوه محوری میبینیم».
را
ابتکارات متعددی که اکنون در حال انجام است می تواند به حل این مشکل کمک کند. هدف اجلاس سیستمهای غذایی سازمان ملل متحد در سال جاری تغییر روش تولید و مصرف غذا در جهان است، در حالی که استراتژی اتحادیه اروپا از مزرعه تا چنگال به دنبال انتقال به یک سیستم غذایی پایدار با کاهش استفاده از آفتکشها و کود، کاهش ضایعات مواد غذایی و بازنگری در نحوه پردازش مواد غذایی است. و برچسب گذاری شده است.
در همین حال، دو تا از بزرگترین اقتصادهای جهان انتظار دارند ابتکارات خود را به اجرا بگذارند. سیاستهای پیشنهادی جو بایدن، رئیسجمهور منتخب ایالات متحده، شامل سرمایهگذاری در کشاورزی دقیق است و در چین، رئیسجمهور شی جینپینگ یک طرح توسعه سبز را ترسیم کرده است که میتواند شامل تمرکز بر کشاورزی باشد.
را
کاشت بذر نوآوری
اگرچه حمایت دولت حیاتی است، اما در نهایت، صنعت کشاورزی و مواد غذایی باید خود را از طریق راهحلهای مختلف اختراع کند. به عنوان مثال، راه حل های توسعه بذر می تواند مواد غذایی بیشتری را در مقیاس به روش های پایدارتر تولید کند. نوآوری بذر باعث افزایش بیشتر عملکرد در 30 سال گذشته شده است، الگویی که احتمالا ادامه خواهد داشت.
وینسنت اندروز که مواد شیمیایی و محصولات کشاورزی را پوشش می دهد، می گوید: «پروژه های جدید پتانسیل قابل توجهی برای کاهش تلفات محصول و بهینه سازی استفاده از منابع کلیدی مانند نیتروژن، زمین و آب دارند.» این گزارش رشد سالانه 5 تا 7 درصدی را پیش بینی می کند. بخش در دهه آینده
شایان ذکر است که نوآوری بذر به عنوان حوزه ای که در آن سود و مصالحه به وجود می آید برجسته می شود. اگرچه دانه های اصلاح شده ژنتیکی (تراریخته) یک راه حل برای تولید مواد غذایی پایدار در مقیاس هستند، هنوز نگرانی هایی در مورد استفاده از آنها وجود دارد، به ویژه در مورد تأثیر محصولات تراریخته بر تنوع زیستی و موجودات غیر هدف.
را
کلان داده تولید را افزایش می دهد
کشاورزی دقیق که از فناوری استفاده می کندو دادهها برای بهینهسازی کارایی و بهرهوری کشاورزی، ممکن است کلیدی برای بازده بالاتر و سیستم غذایی پایدارتر باشد. این می تواند طیف گسترده ای از رویکردها، از جمله داده های ماهواره ای، هواپیماهای بدون سرنشین، حسگرها، اتوماسیون و روباتیک را در بر گیرد.
کورتنی یاکاوونیس، تحلیلگر سهام که بخش صنعتی را پوشش می دهد، می گوید: «هم اتحادیه اروپا و هم رئیس جمهور منتخب بایدن حمایت خود را از این فناوری اعلام کرده اند. ما پیش بینی می کنیم در دهه آینده رشدی را در نوجوانان پایین بیاوریم که منجر به بازاری به ارزش حدود 17 میلیارد دلار شود. در درآمد، از حدود 4.7 میلیارد دلار در سال 2019."
یک اشکال: هزینه های کشاورزی دقیق عموماً آن را برای مزارع بزرگتر مناسب تر می کند. با این حال، تلاش برای کاهش زمان بازپرداخت هزینه ها به کمتر از یک سال باید به افزایش پذیرش توسط کشاورزان کوچک و متوسط کمک کند.
تست بهتر در هر مرحله
آزمایش کشاورزی بخش دیگری است که سرمایه گذاران باید تماشا کنند. این مراحل بسیاری را در سراسر کشاورزی و زنجیره تامین مواد غذایی، از جمله تجزیه و تحلیل و بازرسی کشاورزی و محصول، بازرسی محموله مواد خام و یکپارچگی زنجیره تامین انتها به انتها، پوشش می دهد.
ادوارد استنلی که خدمات بازرگانی را پوشش میدهد، میگوید: «در حالی که تخمین بازار قابل آدرس یا رشد برای تضمین زنجیره تأمین دشوار است، کمی کردن ریسک در زنجیرههای تأمین مواد غذایی ساده است.» تجزیه و تحلیل تنها 16 نمونه از کنترل کیفیت. نقصها، خرابیهای زنجیره تامین مواد غذایی و خطاهای آمادهسازی غذا در میان نهادهای فهرستشده عمومی، مجموعاً ۵۰ میلیارد دلار از ارزش بازار را از دست دادند، بدون اینکه به تلفات انسانی ناشی از خوردن غذای آلوده اشاره کنیم.
را
استنلی میگوید: «آزمایش هزینه کمی برای جلوگیری یا به حداقل رساندن خطر وقوع یا تکرار چنین مسائلی است.» او انتظار دارد که بخش آزمایشات کشاورزی در دهه آینده بین 5 تا 7 درصد رشد کند و به اندازه بازار 52 دلار برسد. بیلیون.
آبزی پروری پایداری را عمیق تر می کند
بهبود در تولید مواد غذایی محدود به terra firma نیست. آبزی پروری که بیشتر با اصطلاح "پرورش ماهی" شناخته می شود، می تواند تقاضای فزاینده برای محصولات دریایی را که ناشی از رشد جمعیت و افزایش مصرف سرانه ماهی است، برآورده کند. در واقع، آبزی پروری بیش از نیمی از کل ماهی های مصرف شده در سطح جهان را تامین می کند.
علیرغم محصولات پروتئینی کمچرب و تولید کربن فشرده (مثلاً در مقایسه با گوشت گاو)، آبزی پروری بدون مشکل نیست. شیوه های پایدار - مانند محدود کردن استفاده از آنتی بیوتیک ها، در عین حال استفاده از خوراک پایدارتر و جلوگیری از فرار ماهیان پرورش یافته در مزرعه - نیاز به پذیرش گسترده تری دارد.
با این حال، به طور کلی، بازار جهانی آبزی پروری می تواند با نرخ ترکیبی سالانه 4 تا 5 درصد در 10 سال آینده رشد کند و تا سال 2030 به اندازه بازار تقریباً 310 میلیارد دلار برسد که عمدتاً ناشی از تقاضای مصرف کنندگان آسیا و اقیانوسیه است.
سنجیدن گزینه های جایگزین
در حالی که بخشهایی که تا کنون برجسته شدهاند، بیشترین پتانسیل را برای افزایش ذخایر مواد غذایی - به صورت پایدار و در مقیاس - ارائه میدهند، سرمایهگذاران ممکن است بخواهند در برخی زمینههای دیگر از جمله:
را
· کشاورزی عمودی: کشت محصولات به صورت عمودی، معمولاً در یک محیط کنترل شده، نیازی به آفت کش ندارد و نسبت به کشاورزی سنتی، فضای و آب بسیار کمتری مصرف می کند. در حالی که قرار است در دهه آینده سالانه 25 درصد رشد کند، این بخش ممکن است به محصولات با ارزش بالا مانند سبزیجات برگدار و توت فرنگی محدود شود.
· پروتئین های جایگزین: همبرگرهای گیاهی تقریباً 90٪ گازهای گلخانه ای کمتری تولید می کنند و 99٪ آب کمتری نسبت به گوشت مشابه خود نیاز دارند. علاوه بر این، جدیدترین نسل همبرگرهای بدون گوشت حتی در بین گوشتخواران نیز محبوبیت پیدا کرده است و بازار آدرس پذیر را فراتر از آنچه که به طور سنتی فقط گیاهخواری تعریف می شد، گسترش داده است. شیرهای جایگزین، مانند سویا، بادام و برنج، بخش دیگری از رشد را تشکیل می دهند. آئورا تخمین می زند که ارزش گوشت و شیر گیاهی با هم تا سال 2030 به بیش از 80 میلیارد دلار برسد.
· غذای ارگانیک و به طور طبیعی سالم: غذای ارگانیک که در بسیاری از خانوادهها جزء اصلی است، احتمالاً به رشد خود ادامه خواهد داد. Aura رشد 6 درصدی در سال را بین سالهای 2020 تا 2030 پیشبینی میکند. با این حال، هر دو ممکن است با محدودیتهای جهانی مواجه شوند. اندروز می گوید: "کشاورزی ارگانیک محصول کمتری تولید می کند، در حالی که هزینه و راحتی می تواند مانعی برای جذب غذای سالم ایجاد کند."
Comments